باز آمد بوی ماه مهر

پاییز و چشم های تو

چشم های تابستانی ات را باز کن!

اگر چه اول پاییز است، ولی تو باید مثل آن شعاع نور که کوچک ترین روزنه ها را می یابد و به وضوح، وارد تاریک ترین منطقه ها می شود، دقیق باشی؛ حتی باید سطح هر مجهولی را بشکنی و شکسته نشوی.

با چشم های آفتابی ات، برگ برگ ندانسته هایت را صبور و مصممّ لمس کن.

شاید هم باید چشم های تابستانی ات را ببندی و خود را در آغاز فصلی تهی که تمام داشته هایش را تسلیم کرده است، ببینی در اول مهر یک سال!

می توانی در حوالی همین روزها، تکاپوی شکوهمندی را که در کالبد لحظه هایی یخ زده به سوی روشنایی می رود لمس کنی.

سلام و صد تا سلام گرم در مهرماه نه چندان سرد پاییزیبه روی همچون ماه سونیای نازنینم.خوب دخترک قشنگم بعد از چهار ماه استراحت و بازی و سرگرمی ماه مهر از راه رسید و سال تحصیلی 97-96 رسما آغاز شد و روز اول مهر من شما رو همراهی کردم تا مدرسه ساعت یک ربع به هشت مراسم شروع شد و از معمان سال قبل تقدیر و تشکر شد و معلمان سال جدید معرفی شدندو یک مقاله در مورد مهر ماه یکی از دانش آموزان سال ششمی اومد خوند و معاون فرماندار هم کمی در مورد هفته دفاع مقدس صحبت کرد و چون شروع مهر ماه امسال با ماه محرم همزمان شد آهنگ شاد و برنامه های شاد مثل سالهای گذشته اجرا نشد تا بچه ها با حال و هوای محرم آشنا بشن.دیوارهای مدرسه رو هم به مناسبت ماه محرم و احترام به سید و سالار شهیدان امام حسین (ع) سیاه پوش کرده بودند خلاصه اینکه از همون سر صف نام هر دانش آموزی رو خوندن که باید به کلاس کدوم معلم بره و شما رفتی کلاس خانم پریسا بابایی (امیدوارم طبق تعریفهای زیادی که من از این مدرسه شنیدم شما بتونی توی این محیط به رشد و بالندگی برسی و روزهای موفقی رو پشت سر بگذاری ) بعد از اینکه همه دانش آموزن به کلاسهاشون رفتند و جابه جا شدند اجازه داند که اولیا هم بیان و دخترهای گلشون رو در کلاس درس درکنار معلمشون ببینن و با معلم فرزندشون یک ملاقت کوتاه داشته باشند .منم اومدم و معلم شما رو دیدم و ازش تقاضا کردم چون از نظر جثه نسبت به بچه های دیگه ریزه تری نگذاره بری ته کلاس و از طرفی چشمت هم ضعیفه توی ردیفهای جلویی بنشینی ایشون هم قول همکاری دادند البته اگر دانش آموزهای دیگه همکاری بکنند چون کلاسهای این مدرسه خیلی شلوغ هست کار با دانش آموزن یکم سخت میشه و کنترل کلاس برای معلم آسون نیست .خلاصه شما رو اول دست خدای بزرگ و بعد دست معلمت و بعدتر  مسولین دبستان رسول اکرم سپردم و نزدیک ساعت ده خودم برگشتم خونه .من ساعت دوازده رفت سرکار و بابا ساعت دوازده بیست دقیقه اومده بود دم در مدرسه دنبالت و شما نمیدونستی که بابایی میاد دنبالت از کلاست که خارج میشی میگردی دنبال یکی از دوستانت که کلاس پنجمی هست و خونشون همسایه ماست اما پیداش نمیکنی و اشکت سرازیر میشه که ای وای من بلد نیستم برم خونمون و سما(دختر همسایمون که کلاس پنجمیه) هم نیست تا باهاش همراه بشم .با چشم پر اشک از مدرسه میای بیرون که میبینی بابایی جلوی در منتظر شماست و شما گل از گلت میشکفه و شاد و خوشحال با بابا راهی خونه میشی .از روز دوم هم که خودت میری مدرسه و برمیگردی چون مسیر خونه تا مدرسه پنج شش دقیقه بیشتر نیست در ضمن خیلی هم سر راست هست و پیچیده نیست .مزیت دیگه اش اینه که اکثر دختر کوچولوهای کوچه و محلمون میرن همون مدرسه و شما میتونی همراهشون بری مدرسه. خدا رو شکر مدرسه جدید و معلمتون رو دوست داری فقط از شلوغی و سر و صدای بچه ها گله میکنی و میگی مامان انقدر بچه ها سرو صدا میکنن که سر درد میگیرم. البته شما همیشه از سرو صدا و شلوغی زیاد که خودت قاطیش نباشی فراری هستی .ولی اگر خودتم قاطی ماجرا بشی دیگه متوجه سر و صدای بقیه نمیشی و چون شما تازه اومدی  این مدرسه و با بچه ها هنوز زیاد آشنا نیستی برات یک کم سخته ولی انشالله به مرور زمان این مسئله درست میشه البته امیدوارم که درست بشه و دیگه از این بابت گله و شکایتی نداشته باشی .خوب دختر گلم تا پست بعدی میسپارمت به دستان لایزال پرودرگار بی همتا تا بعد خدا نگهدارت باشه.

1396/7/4