میرسد اینک بهار

سال نو می شود. زمین نفسی دوباره می کشد. برگ ها به رنگ در می آیند و گل ها لبخند می زند

و پرنده های خسته بر می گردند و در این رویش سبز دوباره… من… تو… ما…

کجا ایستاده ایم. سهم ما چیست؟ نقش ما چیست؟ پیوند ما در دوباره شدن با کیست؟

زمین سلامت می کنیم و ابرها درودتان باد و چون همیشه امیدوار و سال نومبارک…

سلام و صد تا سلا بهاری به روی زیباتر از ماه دخترک بهاری مامان

عزیز دلم یک سال دیگه با تمام خوبیها و بدیها شیرینها و تلخیهاش رو پشت سر گذاشتیم و داریم وارد سال جدید میشم و این پنجمین سال هست که  رسیدن بهار توی خونه ی ما از همیشه زیبا تر و متفاوت تر هست چون با اومدن بهار دخترک بهاری مامان بهار ما صد برابر زیبا تر وم دلنوازتر کرد و هر سال نه روز بعد از تحویل سال دخترک نازنین من وارد یکسال جدید از زندگیش میشه و این روزها رو با شور و شوق خاصی پشت سر میگذار و این شادی و نشاط رو به همه ما هم میده و روح زندگی رو در کالبد زندگی مامان و بابا هم میده و امید به آینده رو ثانیه به ثانیه به ما یاد آوری میکنه . دختر نازنیم فقط 10 روز دیگه مونده تا چهارسالگیت تموم بشه و بشی پنج ساله خیلی روزه که منتظر چنین روزی هستی و هر روز چند بار از من سوال میکنی مامان امروز دیگه پنج سالم شد من الان پنج ساله شدم حالا دیگه از همه بچه های کلاسمون بزرگترم؟ فدای این دنیای پاک و قشنگت بشم که فکر میکنی فقط شما بزرگ میشی و بقیه توی همون سن و سالشون میمونن برات چند باری توضیح دادم که هرچی شما بزرگ بشی همکلاسیهاتم بزرگ میشن و شما از اونها نمیتونی بزرگتر بشی شما هم کلی بهت برخورده و گریه و غرولند راه انداختی که نه  مامان من از بچه های کلاسمون بزرگتر میشم. خوب گل زیبای من فردا حسن ختام سال 93 هست و از پس فردا وارد سال 94 میشم انشالله که سال 94 برای همه و مخصوصا دخترک نازنیم سرشار از شادی و سلامتی و تندرستی و برکت باشه و روزهای رو که آرزوش رو داشتیم جز روزهای سال 94 باشه دختر گلم این آخرین پست سال 93 هست انشالله که در سال 94 بازهم زنده باشم و بتونم توی این خونه مجازی از خاطرات شیرین و قشنگت بنویسم. در پناه حق باشی نازنین مه جبینم تا سال بعد خدا نگهدار.

28/12/1393