اولین های دخترم
اولین های دخترم در روز نهم فروردین ماه یک هزار و سیصدو هشتاد ونه شمسی در ساعت شانزذه وبیست دقیقه بود که دوتا چشم کوچولوی یه دختر کوچولوی ناز به روی این دنیا بازشد و به زندگی ما یه رنگ وبوی جدید بخشید بله اون دوتا چشم قشنگ متعلق به دختر نازم سونیای کوچکم بود.
برای اولین بار روز های اواسط شهریور سونیا کوچولو بدون کمک من وباباش تنهایی تونست خودش بشینه واز کسی کمک نگیره.
روز نهم آبان ماه هزارو سیصدو هشتاد و نه بود که دختر کوچولوی مامان اولین مروارید کوچولوی سفید و درخشانش رو به مامان و بابا نشون داد ومامان جونش براش یدونه آش دندونیی خیلی خوشمزه درست کرد تا خانم کوچولوی من بقیه دندوناش رو هم به راحتی در بیاره.
روز 20 اسفند ماه بود که دخملی تونست بدون کمک مامان وبابا به تنهایی چند تا قدم برداره و به تنهایی راه بره و اعلام استقلال دختر کوچولوی مامان از همون روز رقم خورد.
